W zimne i deszczowe listopadowe popołudnie spotkaliśmy się by powspominać i obejrzeć zdjęcia z wydarzeń jakie udało się Stowarzyszeniu przygotować w ciągu ostatnich dwóch lat. A było tego sporo, wszystko udokumentowane setkami zdjęć.
Przy wesoło trzaskającym ogniu w piecyku, w blasku świec
z kubkami gorącej kawy, przy słodkim co nie co, miło i sympatycznie spędziliśmy popołudnie przeglądając internetowy pamiętnik Stowarzyszenia i dyskutując o tym co było i co będzie.
Po raz pierwszy w murach naszej siedziby odbyła się wystawa znanej autorki książek Pani Heleny Buchner. Do tej pory znanej mieszkańcom Przywór z corocznych spotkań autorskich Dyskusyjnego Klubu Książki. W niedzielę 24 listopada odkryła się przed nami artystka – malarka. Obrazy Pani Heleny to pejzaże opolskiej wsi. Dzieła malowane uczuciem, wzruszające jak książki autorki. Wystawę uświetnił i otworzył wybitny opolski artysta Bolesław Polnar. Za co jeszcze raz bardzo dziękujemy. Oprawę poetycko muzyczną zapewnili nam niezastąpieni artyści Gimnazjum w Przyworach z towarzyszącymi im młodymi skrzypaczkami Olą i Zuzią. Połączenie poezji i muzyki o tematyce jesiennej znakomicie oddało i podkreśliło aurę panującą we wnętrzu dworca PKP tego popołudnia.
Serdecznie dziękuję wszystkim przybyłym w tym dniu osobom, jak również dziękuję tym, którzy dołożyli starań i przygotowali tą wzruszającą wystawę.
Patrycja Bartylla
Zarząd Stowarzyszenia Nasze Przywory dziękuje wszystkim zaangażowanym przy remoncie nowej siedziby stowarzyszenia w budynku dworca PKP.
Dzięki wielomiesięcznej pracy członków i sympatyków stowarzyszenia oraz wsparciu finansowemu i rzeczowemu sponsorów mamy wspaniałe miejsce spotkań – miejsce aktywizacji i integracji mieszkańców naszej wsi. DZIĘKUJEMY!
Jednocześnie liczymy na dalsze wsparcie naszej pracy na rzecz społeczności Przywór zarówno ze strony wolontariuszy, jak i sponsorów.
ładny park. Ci co pamiętają, mówili o rabatach z kwiatami, dobrze utrzymanych ścieżkach i o swoim żalu za tamtym parkiem. Dzisiaj jego dewastacja sięgnęła dna. Mamy nadzieję, że uda się go uratować, posprzątać i zachować resztki drzew i krzewów. Szanowni Państwo apelujemy do Was o pomoc w stworzeniu ładnego zakątka, który będzie służył wszystkim. Może nie będzie taki świetny jakim go pamiętacie, ale ma szanse na to, że polubicie go i będziecie przychodzili posiedzieć na ławkach i poodpoczywać w ciepłe dni.
Udało się ułożyć kamienie aby zablokować możliwość przejazdu i dać odpocząć ziemi. Kamienie zostaną później wkomponowane w aranżację tego miejsca.
Zapraszamy Józef Kantow
trwają prace wykończeniowe pierwszego pokoju, dzisiaj przygotowywano ściany do malowania, ostatnie szlifowania gładzi. Przygotowano też farbę do malowania.
Równolegle z remontem pierwszego pokoju trwają prace w dużej sali i są tez mocno zaawansowane.
Zapraszamy w soboty od godz.9:00
Józef Kantow
Pracowaliśmy we wszystkie soboty. Dziękujemy naszym darczyńcom za piecyk i nagrzewnicę. Pozwoliły one na szybkie suszenie pomieszczeń po poprawkach tynkarskich. Kontynuujemy wymianę instalacji elektrycznej i przygotowywanie ścian do malowania. Dziękujemy tym, którzy aktywnie uczestniczą w remoncie i paniom, które dbają o żołądki i podniebienia pracujących. Warto pracować aby móc kosztować znakomitych kanapek i różnych wypieków. Jeszcze raz wszystkim dziękujemy.
W pierwszy poniedziałek października ( 01.10.2012 r.) stowarzyszenie podpisało z PKP Dworce Kolejowe, umowę najmu pomieszczeń z przeznaczeniem na swoją siedzibę. Od tej chwili też czyniliśmy starania umożliwiające rozpoczęcie prac remontowo adaptacyjnych. Do zrobienia jest dużo. Trzy pomieszczenia mają oddzielne wejścia i nie mają połączenia ze sobą. Trzeba pokoje połączyć, odnowić i uszczelnić okna, wymienić instalację elektryczną, stworzyć sanitariaty i aneks kuchenny. W ostatnim kwartale tego roku pragniemy nową siedzibę przygotować do zimy.
W ostatnią sobotę 13.10.2012 o godz. 9:00 rozpoczęły się pierwsze prace. Powstały przejścia między pokojami. Część okien została zabrana do opalenia starej farby i malowania. Oto fotografie ilustrujące nasze działania.
WSPÓŁCZESNOŚĆ naszego dworca kolejowego niczym nie odbiega od większości małych dworców w kraju i w Europie. Brak środków, a przede wszystkim pomysłów na ożywienie tych często kultowych budowli powoduje ich powolne umieranie.
Nasze Przywory 