SKRZYDLACI PRZYWORZANIE

Podczas wielkanocnych opadów śniegu do naszego karmnika zaczęły przylatywać całe stada wygłodniałych gości.

Mazurek

Pan Zięba

Pan Zięba

Wróbel

Dzwoniec

Mazurki

Grubodziób

Grubodziób

Pan Dzwoniec

Szpak

Pan Czyż

Pan Czyż

Dzwoniec

Sikorka bogatka

Grubodzioby

Grubodzioby

Grubodziób

Grubodziób

Sikorka bogatka

Mazurki

Sikorki bogatki

Szpak

Szpak

Szpak

Szpak

Pan Zięba

Szpaki

Szpaki

Szpak

Państwo Ziębowie

Pan Zięba

Pan Czyż

Wróbel „orli”

Sikorka bogatka

Pan Zięba

Ola Poloczek

KIEDYŚ BYŁ TU…

ładny park. Ci co pamiętają, mówili o rabatach z kwiatami, dobrze utrzymanych ścieżkach     i o swoim żalu za tamtym parkiem. Dzisiaj jego dewastacja sięgnęła dna. Mamy nadzieję, że uda się go uratować, posprzątać i zachować resztki drzew i krzewów. Szanowni Państwo apelujemy do Was o pomoc w stworzeniu ładnego zakątka, który będzie służył wszystkim. Może nie będzie taki świetny jakim go pamiętacie, ale ma szanse na to, że polubicie go i będziecie przychodzili posiedzieć na ławkach i poodpoczywać w ciepłe dni. Udało się ułożyć kamienie aby zablokować możliwość przejazdu i dać odpocząć ziemi. Kamienie zostaną później wkomponowane w aranżację tego miejsca.

Zapraszamy                                                                                                                             Józef Kantow

NASZE DROGIE ŚMIECI – część 4

KOMPOST                                                                                                                                                          to bardzo cenna próchnica zawierająca potrzebne roślinom składniki. W zależności od tego co kompostujemy może mieć różny skład i przeznaczenie, np.:   -kwaśny – dla iglaków i rododendronów – powstaje z liści, igieł i kory sosny, fusów z kawy i herbaty. Jego odczyn zmieni się gdy dodamy składniki zawierające dużo wapnia, takich jak skorupki z jajek czy popiół drzewny.

Większość roślin lubi kompost mieszany, czyli taki który powstaje z:                                   – odpadów z ogrodu takich jak: – resztki warzyw i owoców, – chwasty i przekwitnięte kwiaty, – skoszona trawa (koniecznie podsuszona bo wtedy nie gnije, rozłożona warstwą nie grubszą od 5 cm), – odpadów kuchennych (obierki z warzyw i owoców oraz z ziemniaków,skorupki jajek,fusy z kawy i herbaty ), – liści drzew i krzewów (z liści najlepiej usypać osobną pryzmę, którą na wiosnę dobrze jest przerzucić, można też do liści dodać trochę obornika lub dojrzałego kompostu, – popiołu drzewnego z ogniska lub kominka (dosypywać do kompostownika co jakiś czas), – rozdrobnionych gałęzi drzew i krzewów (rozdrabniać można w specjalnych rozdrabniaczach lub po prosty porąbać siekierką na kawałki o długości do 10 cm, a cienkie pociąć sekatorem).

Cennym dodatkiem do kompostu jest obornik, kurzak i  nawóz króliczy.

Jeżeli kompost pragniemy wykorzystać w warzywniku to dobrze jest zadbać aby na jego wytworzenie przeznaczyć odpady nie skażone. Odpady z roślin rosnących przy ulicy mogą być przeznaczone na kompost pod rośliny ozdobne.

         

     

                               

foto: wikipedia

Na fotografiach mamy kompost w pełnej krasie. Prawidłowo zrobiony kompost pachnie świeżą ziemią i grzybami, czasem, latem  pachnie tak żyzna ziemia w lesie.

Elżbieta i Józef Kantow                                                                                                             

NASZE DROGIE ŚMIECI – część 3

Człowiek jest cząstką przyrody i ma prawo do korzystania z jej darów. Tymczasem największe bogactwo ludzkości jakim jest gleba, powietrze i woda podlega ciągłej degradacji z winy człowieka, który tym samym niszczy podstawy własnego życia oraz swoich dzieci i wnuków. Jednym z czynników mających ogromny wpływ na jakość środowiska są odpady. Problem jest ciągle aktualny i dotyczy każdego człowieka. Bo tam gdzie są ludzie tam zawsze będą odpady.

Zagospodarowanie odpadów przebiegać powinno zgodnie z zasadami określonymi w ustawie o odpadach.

W ustawie wymienia się między innymi kolejność działań w postępowaniu z odpadami.

Obejmują one:

• zapobieganie powstawaniu odpadów lub minimalizacje ich ilości,
• bezpieczne dla środowiska wykorzystanie odpadów,
• zgodne z zasadami ochrony środowiska ich składowanie.

W działaniach tych dużą rolę do spełnienia mają właściciele ogrodów przydomowych. Strzępy papieru, puste butelki, puszki, gnijące sterty odpadów domowych, gnijące resztki roślin i owoców z działek, opakowania po środkach ochrony roślin, kawałki papy, gruz, złom, zużyte opony, folie i wiele innych odpadów wyrzuca się na dzikie wysypiska, do rowów, zagajników, lasów. Co zatem czynić, aby odpady usuwać w sposób zorganizowany?

W każdej posesji powinno być wydzielone miejsce na ustawienie pojemników na odpady, osobne na odpady segregowane, niesegregowane.
A jak postępować z odpadami organicznymi, których w ogrodach przydomowych jest najwięcej?

Najbardziej rozpowszechnioną starą metodą pozbywania się tych odpadów, stosowaną do dzisiaj jest ich spalanie.

Spalanie liści i skoszonej trawy często przyozdobionej foliowymi „kwiatami” powoduje długotrwałe alergie, szczególnie u dzieci.

Światły użytkownik działki lub właściciel ogrodu przydomowego nie spali ani nie wyrzuci na śmietnik odpadów organicznych, lecz zgromadzi je na pryzmie lub w kompostowniku, aby otrzymać z tego najlepszy nawóz jakim jest kompost.

KOMPOSTOWANIE TO NIE GNICIE.

Kompostowanie jest procesem kontrolowanym, w którym materia organiczna zostaje rozłożona w odpowiednich warunkach temperatury i wilgotności, przy dostępie powietrza, a otrzymany kompost jest najtańszym, najłatwiej dostępnym oraz odpowiednim dla wszystkich uprawianych roślin nawozem organicznym.

W odróżnieniu, syntetyczne nawozy mineralne dostarczają uprawianym roślinom związki gotowe do pobrania. Rośliny nigdy ich w pełni nie wykorzystują i wówczas istnieje niebezpieczeństwo gromadzenia się w roślinie nadmiaru szkodliwych dla zdrowia człowieka azotanów.

Kompost stale dodawany do gleby zwiększa w niej zawartość próchnicy poprawiając zdecydowanie jakość bardzo często słabych gleb przeznaczonych na ogrody.

Kompostowanie jest jedną z najkorzystniejszych form usuwania odpadów organicznych

Proszę pomyśleć, że kupując ziemię do kwiatów (np. w supermarkecie ), kupujemy właśnie kompost z odpadów organicznych. Po co więc kupować skoro możemy go mieć za darmo u siebie.

Miejsce kompostowania

Kompostowanie powinno odbywać się w zacienionej części działki, np. od północnej strony korony drzewa, w odległości co najmniej l m od granic działki. Kompostowane odpady możemy gromadzić na pryzmie lub w specjalnych kompostownikach wykonanych samodzielnie, które zapewnią dostęp powietrza do masy organicznej oraz odpływ nadmiaru wody. Wiele rodzajów kompostowników możemy już kupić w różnych sklepach ogrodniczych.

W uproszczeniu można przyjąć, że kompostownik to jakaś skrzynia. Należy jednak zwrócić uwagę na to, że musi być ażurowa bo trzeba zapewnić dopływ powietrza.

Deklaracja, którą musimy wypełnić wymaga określenia (prognozowania) ilości odpadów organicznych z naszego gospodarstwa domowego. Jeżeli w domu odpady będziemy zbierać do wiaderka o znanej pojemności np. 5 litrowego to 4 czy 5 dniach zobaczymy ile tego będzie. Po przemnożeniu przez ilość dni w roku otrzymamy wymaganą ilość.

Warto jeszcze wiedzieć, że odpady wrzucone do kompostownika w niedługim czasie zmniejszają swoją objętość nawet o połowę.

 Jeśli chcemy określić pojemność kompostownika w litrach to możemy przyjąć, że 1 litr =1 dcm sześcienny.                                                                                                           Jeśli mamy kompostownik o wymiarach 1 m x 1 m x 1 m = 1 m sześcienny pojemności            w decymetrach będzie to 10 dcm x 10 dcm x 10 dcm =1 000 dcm sześciennych ponieważ 1 dcm sześcienny = 1 litr to nasz kompostownik ma 1 000 litrów                          ( bo 1 000 dcm sześć. = 1 000 litrów).

 Dla porównania trzeba zauważyć, że nasze pojemniki z żółtą klapą, te na odpady segregowane mają pojemność 200 litrów.

Elżbieta i Józef Kantow

Przypisy: 1)kompostowniki.blogspot.com, 2)www.roddabrowskiego.com, 3)blog-ekologiczny.blogspot.com

NASZE DROGIE ŚMIECI – część 2

Doczekaliśmy się rewolucji w gospodarowaniu odpadkami. Dotyczy to naszych gospodarstw domowych i naszych ogrodów.

Nauczyliśmy się już częściowo je segregować. Mamy kubły na odpady niesegregowane i żółte na odpady segregowane. Od 1 lipca tego roku dojdzie nam kolejny etap segregowania. Od odpadów dotychczas niesegregowanych trzeba będzie oddzielić odpady organiczne.Takimi odpadami są odpady kuchenne takie jak:

1. wszelkiego rodzaju obierki z owoców, ziemniaków, nacie warzyw itd.,

2. fusy z herbaty, kawy i różnych ziół,

3. skorupki z jaj,

Takimi odpadami są też odpady z naszych ogrodów:

1. skoszona trawa

2. zgrabione liście

3. usunięte pędy, łodygi i wyplewione chwasty,

4. ścięte gałęzie drzew i krzewów.

Na razie nałożono na nas dwa obowiązki: pierwszy to wypełnienie i złożenie w Urzędzie Gminy DEKLARACJI (wcześniej podaliśmy skąd należy pobrać druki ) oraz drugi to wypowiedzenie umowy Remondisowi. (wcześniej podaliśmy skąd można pobrać wzór).

Teraz podamy jak należy wypełnić DEKLARACJĘ

Wypełnianie zaczynamy od punktu B (ponieważ nigdy wcześniej nie wypełnialiśmy takiej deklaracji stawiamy znak x w kratce „pierwsza deklaracja”), w punkcie C (określamy kim jesteśmy dla naszej siedziby), w punkcie D (jeżeli nie mamy działalności gospodarczej, nie mamy firmy to stawiamy x w kratce osoba fizyczna oraz podajemy nasz pesel-można spisać z dowodu osobistego i podajemy dokładny adres zamieszkania),w punkcie E (jeżeli mamy tylko jedną nieruchomość to wpisujemy dane drugi raz, jeśli nie mamy dokumentu podającego numer ewidencyjny to możemy go uzyskać w Urzędzie Gminy i UWAGA,

podajemy liczbę mieszkańców – to znaczy liczbę osób rzeczywiście mieszkających, a nie zameldowanych,

w tym samym punkcie należy wybrać czy będziemy odpadki segregować czy nie, wyboru dokonujemy przez skreślenie jednego sposobu przy oznaczeniu gwiazdką).

W punkcie F ( jeśli wybraliśmy wariant zbierania nieselektywny tego punktu nie  wypełniamy, jeśli wybraliśmy wariant zbierania selektywny mamy do wyboru dwie możliwości 1. możemy nie chcieć kompostować odpadów organicznych u siebie i stawiając znak x w kratce NIE zobowiązujemy się do posiadania specjalnego kubła brązowego na te odpady 2. możemy te odpady kompostować u siebie i wpisując znak x  w kratce TAK zobowiązujemy się do posiadania kompostownika, do podania jego wymiarów i określenia szacunkowej ilości tych odpadów w roku). Uważam, że punkty G i H nie  wymagają komentarza.

Temat oszacowania ilości odpadów i przeliczenia ich na objętość w litrach opiszemy w części 3  jutro 18.02. 2013. Omówimy też kompostowanie i rodzaje kompostowników.

Teraz o tym jak wypowiedzieć umowę Remondisowi.

Na druku wypowiedzenia u góry po lewej stronie wpisujemy nasze dane z adresem, po prawej stronie wpisujemy nazwę miejscowości Przywory i datę.

Trzeba tu zwrócić uwagę na to jaki okres wypowiedzenia jest podany w umowie z Remondisem. My mamy podane, że okres wypowiedzenia wynosi 3 miesiące. Myślę, że wszyscy tak mają, ale radzę sprawdzić i upewnić się. Przy 3-miesięcznym okresie wypowiedzenia pismo o rozwiązaniu umowy należy złożyć w Remondisie w miesiącu marcu. Wtedy okres wypowiedzenia będzie w miesiącach kwietniu, maju i czerwcu.

Wszystkich, którzy zainteresują się problematyką kompostowania zapraszamy codziennie w dni robocze w godz. 14 do 15 do nas – możemy pokazać jak od wielu lat kompostujemy odpady, jak wyglądają odpady po przekompostowaniu. Do końca miesiąca, do 28 lutego możemy pokazać jak spożytkować wszystkie odpady z ogrodu. W tym też czasie osobom, które nie mają możliwości wydrukowania DEKLARACJI możemy te deklaracje wydrukować. Zapraszamy: Przywory ul. Wiejska 8

Elżbieta i Józef Kantow 

Książka na jesienne wieczory

 W 2011 roku została wznowiona ciekawa książka napisana przez Adama Wajraka i Nurię Selva Fernandez pod tytułem „Kuna za kaloryferem”. Pierwszy nakład rozszedł się błyskawicznie. Jest to zbiór opowiadań        o tym jak ratowali zwierzęta, jak się nimi opiekowali i co z tego wynikało.

Opowiadania pasjonują, rozbawiają i uczą. Autorzy zadedykowali tą książkę przede wszystkim rodzicom, a ja polecam wszystkim, których interesuje przyroda i czytanie ciekawych książek. Kim są autorzy dowiedzcie się Państwo czytając tą przepiękną książkę ilustrowaną wieloma kolorowymi zdjęciami.

Wisława Szymborska tak napisała o książce:

 Wyłączcie telewizor i czytajcie książki.

Józef Kantow

Ps. Adam Wajrak zaprasza na http://plamkamazurka.blox.pl

Aksamitka

AKSAMITKA (Tagetes)

Oto kilka informacji zapewne Wam znanych. Może jednak zainteresują zebrane razem.

   Popularność zawdzięczają żywym barwom – różne odcienie żółci, pomarańczu lub są dwubarwne czerwono brązowe.

   Aksamitki są łatwe w uprawie i obficie kwitną.

   Wyhodowano niezliczoną ilość odmian. Mają kwiaty pełne, półpełne i pojedyncze, od drobniutkich po pełne kule. Są odmiany niskie, średnie i wysokie, tworzące spore kępy.

   Ich charakterystyczną cechą jest silny zapach liści ( niektórzy nazywają je śmierdziuszkami). Nowo wyhodowane odmiany pachną znacznie słabiej.

    Aksamitki pochodzą z Ameryki Środkowej, nie tolerują mrozu. Wysadza się rozsadę lub wysiewa się do gruntu po majowych przymrozkach. Kwitną do pierwszych przymrozków jesiennych. Lubią miejsca słoneczne i mogą rosnąć na różnych glebach. W czasie suszy wymagają podlewania.

   Aksamitki mają ciekawą właściwość wydzielania do gleby substancji zwabiającej w okolice korzeni szkodniki – nicienie i zabijają je.

   Przekwitające aksamitki są spiżarnią dla wróbli, które lubią ich nasiona. Po zaschnięciu powinny trafić do kompostownika. Zmienią się w bardzo wartościowy nawóz. Gdyby w następnym roku jakaś resztka nasion wykiełkowała to można je łatwo przesadzić w odpowiednie miejsce.

   Aksamitki rosną zdrowo, ale ich wrogami są ślimaki ze smakiem zjadające ich liście. Sadząc aksamitki blisko innych roślin można te rośliny ochronić przed ślimakami.

   Lokalne nazwy aksamitek to: studentki, żaczki, bździuszki, turki, byczki i śmierdziuszki.

tekst: Elżbieta Kantow

fot. Józef Kantow